دسترسی به کهکشان های دور و پیش بینی فیزیک ذرات

   به هر ذره ای که ما می شناسیم یک پادذره نسبت می دهند که در این راستا بعضی از ذرات (اغلب ذرات خنثی) با پادذزه خود یکسان اند. مثلاً فوتون که کوانتای میدان الکترومغناطیسی است با پادذره خود یکسان است یعنی نور و پادنور یکی اند.

آن نوع ماده که ما از آن ساخته شده ایم ماده و نوع دیگر آن را پاد ماده می نامیم ( کهکشانی که ما در آن زندگی می کنیم از بیشتر از ماده تشکیل شده است) ممکن است کهکشان هایی متشکل از پادماده وجود داشته باشند، اما این را نمی توان با روش های عادی نجوم تعیین کرد، زیرا همانگونه که در بالا ذکر شد نور و پادنور یکسان اند! به عبارت دیگر، فوتون و پادفوتون ذره واحدی هستند. با نگاه کردن به نور (یا سایر تابش های الکترومغناطیسی) که از کهکشان های دوردست به ما می رسد، نمی توانیم بگوییم که این کهکشان ها یا از ماده و یا از پادماده ساخته شده اند. تنها راه آگاهی از این امر آن است که یک تکه از ماده خود را به کهکشان ها دوردست بفرستیم و ببینیم آیا با گسیل نورانی از فوتون ها نابود می شوند یا نه. (برخورد هر ذره با پادذره خودش نابودی زوج و خلق فوتون را به همراه دارد یعنی اگر ماده ای به پادماده خودش نزدیک شود نور یا فوتون ها از آنها گسیل می شود و ذره و پادذره نابود می شوند.) در واقع، ممکن اما بسیار نامحتمل است، که اولیت فضانوردی که به کهکشان دیگر سفر می کند به این سرنوشت دچار شود! اولین رویداد میان کهکشانی ار این نوع در واقع یک رویداد تماشایی خواهد بود.